Het Juffersgat - Voorst

Het Juffersgat lijkt zo'n onschuldige plek. Toch moet je hier uitkijken voor Blauwe Gerrit, die stiekem op je rug springt en steeds zwaarder wordt zodat je bekaf bent aan het einde van de reis. Daar weet de jonker van Bussloo over mee te praten: hij had op een dag in december de hele dag gejaagd, maar hij had nog steeds niets in zijn weitas. Toen zag hij bij het Juffersgat iets blauws door het bos schemeren. Het was Hanna, de dochter van een arme weduwe. Hij greep haar beet, trok haar op zijn witte paard en galoppeerde naar zijn kasteel; zich niets aantrekkend van het smeken van Hanna. Tot ze een gil slaakte: 'Daar loopt Blauwe Gerrit!' De jonker geloofde niet in sprookjes en reed door. Opeens stond zijn schimmel schuimbekkend stil. Blauwe Gerrit zat op de nek van het paard en maakte zich zwaarder dan ooit. De jonker stak naar hem met zijn zwaard, maar raakte slechts lucht. Nu werd de jonker ook bang: hij sprong van het paard en wilde wegrennen, tot hij merkte dat Blauwe Gerrit nu op zijn rug zat. Om alles goed te maken schonk hij Hanna zijn paard en zijn beurs. Als straf hield Blauwe Gerrit hem de hele nacht vast. Pas tegen het ochtendgloren verdween hij, de jonker met ijspegels in zijn baard achterlatend...