De slimme boerenzoon - Montfoort

Toen de kasteelheer van Montfoort met zijn gezin op een zondag een stukje ging rijden, kwam hij op de Heeswijk een boerenzoon tegen die jonge biggetjes aan het hoeden was. Zijn dochters wilden de biggetjes aaien, dus liet de man zijn koets stoppen. De meisjes stapten uit, maar telkens als ze in de buurt van de biggetjes kwamen tikte de boerenzoon met een takje de biggetjes aan zodat ze steeds buiten hun bereik bleven. 'Wat denkt die jongen wel? Ik zal hem leren!', dacht de heer. Maar hij wilde het slim aanpakken en nodigde de jongen uit om over een week te komen eten.

Toen de jongen de week daarop bij het kasteel kwam, werd hij aan tafel genodigd. Maar terwijl het gezin zich te goed deed aan schelvis, kreeg de jongen slechts een haringkop. Hij pakte de kop, hield hem tegen zijn oor en knikte instemmend. 'Mijn vriend zegt dat ik eigenlijk ook schelvis zou moeten eten', zei hij tegen de kasteelheer. 'Je hebt gelijk,' sprak die. 'Maar daar moet je dan ook een lekker wijntje bij drinken. Ga maar mee met mijn knecht en kies iets lekkers uit.' Toen de jongen de knecht volgde vielen hem twee dingen op: een heerlijke ham hing daar in de kelder, maar hij zag ook dat de knecht een stuk hout pakte. De kasteelheer had met hem afgesproken de jongen af te ranselen. 'Hier staan inderdaad heerlijke wijnen. Maar kun je net als ik twee wijnen uit een vat schenken?' Dat wilde de knecht wel eens zien. Daarop boorde de jongen twee gaten aan weerszijden van een vat die de knecht dichthield. 'We zijn de kranen vergeten, ik haal ze wel even,' riep de boerenzoon. De knecht kon het vat niet loslaten zonder de kostbare wijn te verspillen en moest machteloos toezien hoe de jongen ervandoor ging met de ham...