Zierikzee, Colijnsplaat, Burghsluis

De provincie Zeeland heeft door de eeuwen heen veel rampspoed doorstaan. Het zuidwesten van Nederland werd regelmatig geconfronteerd met stormvloeden. Voor het eerst werd in het jaar 838 geschreven over 2437 slachtoffers van een ramp, waarbij het water zo hoog stond als de toppen van de duinen.

Op 28 september 1014 vielen duizenden doden als gevolg van een watersnoodramp. En in 1404 en 1421 vonden respectievelijk de Eerste en Tweede Sint-Elizabethsvloed plaats, een extreem hoge stormvloed waarbij niet alleen duizenden mensenlevens verloren gingen maar ook tientallen dorpen opgingen in de zee. In 1530 volgde de Sint-Felixvloed en in 1570 de Allerheiligenvloed. Ondanks dat de Allerheiligenvloed werd voorspeld, komen tijdens deze watersnoodramp meer dan 20.000 mensen om en verdwijnen nog eens vier dorpen in de zee.

In 1906 en 1916 vinden hevige stormvloeden plaats die in 1953 worden overtroffen door de welbekende watersnoodramp. Deze laatste ramp is aanleiding om een stormvloedkering te bouwen in de vorm van de Deltawerken.

Het landschap in Zeeland is danig veranderd door al die stormvloeden en bijna tweehonderd dorpen en een enkele stad zijn daarbij volledig opgenomen door de zee. Op deze route door Nationaal Park Oosterschelde, langs de kust van Schouwen-Duiveland en Noord-Beveland, passeer je ongeveer twintig van die voormalige dorpen, waar doorgaans weinig van is teruggevonden. Bij een aantal dorpen is een venster geplaatst, waardoor je kunt zien hoe het er vroeger uitgezien moet hebben. Je passeert met deze route het venster van Koudekerke en van Westenschouwen.

Door de aanleg van de Deltawerken, die in 1986 werd voltooid, veranderde het landschap nog veel meer en ontstond een uniek ecosysteem, met voor Nederland bijzondere flora en fauna. Vergeet dus niet te genieten als je door het Nationaal Park Oosterschelde fietst, ondanks de aangrijpende gebeurtenissen die er hebben plaatsgevonden.

Bij het informatiecentrum Neeltje Jans is hierover meer informatie terug te vinden en langs de route kom je naast informatieborden, ook het Monument Verdronken Dorpen tegen. De namen van bijna alle verdronken dorpen vind je daar terug. Archeologische vondsten uit de verloren gegane dorpen vind je in het Watersnoodmuseum. Die laatste ligt niet aan de route, maar wil je vast bezoeken nadat je deze indrukwekkende route hebt gefietst.