Walfriduskerk - Bedum

Het verhaal van de Walfriduskerk begon met Walfridus en zijn zoon Radfridus. Zij leefden hier rond het jaar 1000 en waren de plaatselijke pioniers van het jonge christendom. Walfridus heeft een belangrijke rol gespeeld in het cultiveren van het woeste, Groningse landschap. Toen vader en zoon werden omgebracht als martelaren door de Noordmannen, werden op hun beide graven twee houten kerkjes gebouwd. De Radfriduskapel stond tot ongeveer de 17e eeuw in de huidige Kapelstraat in Bedum, de Walfriduskapel op de huidige locatie van de hervormde kerk.

Doordat zij als martelaren zijn gestorven, kwamen veel pelgrims uit alle hoeken om de vader en zoon te eren en om van hun ziekten te genezen. Bedum werd een bedevaartsplaats. Om het grote aantal bezoekers te herbergen, werd in de 11e eeuw gestart met de bouw van het eerste stenen kerkgebouw. Walfridus werd door de bisschop van Munster heilig verklaard.

Tegenwoordig is de kerk vooral bekend om zijn scheve toren. Sinds 1993 is dit de scheefste kerktoren van Nederland; hij staat zelfs schever dan de Toren van Pisa!