Sint Rosakapel - Sittard

Toen er in 1668 een epidemie uitbrak in Sittard sprak Sint-Rosa de verlossende woorden waardoor deze uiteindelijk weer verdween. Uit dankbaarheid besloot de gemeente een kapel de bouwen ter ere van deze Rosa en beloofde vanaf dat moment iedere laatste zondag van augustus een processie te houden van de Sint-Michielskerk naar de kapel.

Cabaretier en levenskunstenaar Toon Hermans was een van de Sittardenaren die regelmatig meeliep in de processies. Hij maakte een gedichtje over de oude zandweg uit zijn jeugd naar de Sint Rosakapel:"

"En dan gaon ver langs dae zandjwaeg
't war ein heerlijkheit
dae berg op nao daen Toomel
Woo dat ouwd kapèlke sjteit."

Naast dit mooie verhaal over de beschermheilige van de stad Sittard, hangt er ook een duister verhaal aan deze kapel.
De legende van de Bokkenrijders heeft hier ook geschiedenis geschreven. De Bokkenrijders, een groep dieven en plunderaars, zouden hier verschillende inwijdingsrituelen hebben gehouden. Zo midden in de natuur waren er genoeg plekken om naartoe te vluchten. Men zegt dat tijdens een van de rituelen de Bokkenrijders een eed moesten afleggen op een dode, afgehakte hand van een boef.