Museumbarak Kamp de Beetse - Sellingen

Kamp de Beetse werd in 1935 gebouwd als werkverschaffingskamp voor werkloze Nederlandse mannen. Zji konden hier aan de slag met het ontginnen van de heide en het aanleggen van land rond de Sellingerbeetse (de Beetser Koelen). Het kamp was groot voor die tijd en bood onderdak aan bijna 400 arbeiders. Tot begin 1942 had het kamp een civiel karakter, maar met de Duitse bezetting veranderde dit volledig.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het kamp een voorpost van Kamp Westerbork. In 1942 verbleven er ruim 400 Joodse mannen die dwangarbeid verrichtten. In de nacht van 2 op 3 oktober 1942, nota bene tijdens het heilige joodse feest Jom Kipoer, werden zij weggevoerd naar Westerbork onder de valse belofte van 'gezinshereniging'. Hoewel hun vrouwen en kinderen tegelijkertijd ook naar Westerbork werden gedeporteerd, werden zij vrijwel direct doorgevoerd en uiteindelijk vermoord in Auschwitz.

In latere oorlogsjaren werd het kamp gebruikt voor Nederlandse mannen die onder de Arbeitseinsatz vielen. Vanuit Kamp de Beetse werkten zij eerst op omliggende boerderijen, maar later werden ze alsnog naar Duitsland vervoerd voor dwangarbeid.

Daarna werd het een tijdelijke verblijfplaats voor NSB-vrouwen en -kinderen, die op de vlucht waren na Dolle Dinsdag. Na de bevrijding fungeerde het kamp nog als interneringskamp voor politieke delinquenten. In 1948 werd het kamp gesloten en vrijwel geheel gesloopt.

Van het kamp bleef één barak bewaard: de museumbarak. Deze werd gerestaureerd en vormt nu het hart van een kleine herinneringsplek waar de geschiedenis van het kamp wordt verteld. De barak en het omliggende terrein zijn toegankelijk voor bezoekers; vrijwilligers verzorgen rondleidingen tijdens de openingstijden. De toegang is gratis.

Foto: ©Nationaal Archief