Maatschappij voor Scheeps- en Werktuigbouw Fijenoord - Rotterdam

Het gebied Feijenoord was oorspronkelijk een ongerept eiland tussen de Maas en het Zwanengat dat, vanwege zijn afgelegen ligging, in de zeventiende en achttiende eeuw dienst deed als galgenveld en locatie voor een pesthuis (vanaf 1716). Rond 1825 besloot de ingenieur en zeeofficier Gerhard Moritz Roentgen om in het verlaten pesthuis een werkplaats voor de Nederlandsche Stoomboot Maatschappij te vestigen. Zo ontstond het “Etablissement Fijenoord”, aanvankelijk bedoeld voor reparaties van stoomschepen, later uitgebreid met metaalgieterij, ketelmakerij en smederijen.

Onder leiding van Roentgen groeide het complex uit tot een toonaangevende machine- en scheepswerf. Al in 1826 begon men stoomketels en scheepsonderdelen te produceren, gevolgd door volledige stoomschepen. Fijenoord was de eerste Nederlandse werf die een compound-stoommachine toepaste en bouwde zelfs het eerste ijzeren stoomschip van Nederland. Rond 1840 werkten er zo’n duizend mensen. In latere decennia worden naast schepen ook suikermolens, onderzeeërs en zware scheepsmotoren vervaardigd, onder andere voor de marine.

In 1895 werd het Etablissement omgevormd tot de NV Maatschappij voor Scheeps‑ en Werktuigbouw Fijenoord. Door concurrentie en schaalvergroting fusioneerde het bedrijf in 1929 met Wilton’s Dok- en Werf Maatschappij, waarna de activiteiten verplaatst werden naar Schiedam als Wilton‑Fijenoord. Wat achterbleef was een industriezone langs de Piekstraat en Persoonshaven, waar originele fabriekshallen bewaard zijn gebleven en tegenwoordig onderdak bieden aan diverse creatieve en technische bedrijven.