Oude Delft - Delft

De Oude Delft is de oudste gracht van de stad en loopt van de Noorderkolk naar de Zuiderkolk. Het was oorspronkelijk een afwateringskanaal dat werd gegraven in de 11e eeuw voor de ontginning van het moerassige veengebied rondom de stad. De naam Delft komt dan ook van het werkwoord "delven", wat verwijst naar het graven van het kanaal. Aanvankelijk heette de stad gewoon Delf, maar naarmate de stad zich ontwikkelde, werd de naam omgevormd naar de Oude Delft, om het te onderscheiden van latere uitbreidingen zoals de Nieuwe Delft.

Langs de Oude Delft liggen iconische gebouwen, waaronder de Nieuwe Kerk en de Prinsenhof. Ter hoogte van de Nieuwe Kerk zit een luik in de grachtmuur die de verbinding vormde naar de Prinsenhof. Bovendien was het een belangrijke locatie in de schilderkunst van Johannes Vermeer, die de Zuiderkolk vastlegde in zijn werk.

De Voldersgracht en de Westsingelgracht komen ook uit op de Zuiderkolk, die de zuidelijke grens van de stad markeerde. De Oude Delft heeft daardoor altijd een centrale rol gespeeld in de stadsgeschiedenis en de ontwikkeling van Delft als handelscentrum.