Oostpolder - Anna Paulowna

De Oostpolder is de naam voor dit oostelijke deel van de Anna Paulownapolder. Vanaf de kruin van de dijk is zichtbaar hoe het landschap zich ontvouwt in drie richtingen: voor je het Amstelmeer met daarachter het oude Wieringen, links het dorp Van Ewijcksluis en rechts de Wieringermeerpolder.

De Anna Paulownapolder werd vanaf 1845 drooggelegd en vernoemd naar de vrouw van koning Willem II. De Westpolder viel als eerste droog, al snel gevolgd door de Oostpolder. De eerste bewoners kwamen uit de Betuwe. Zij vestigden zich na een oproep van hun predikant en kregen een arbeiderswoning met een lap grond. Daarmee moesten ze een bestaan opbouwen in een harde, zilte omgeving. Toch lukte het. Eerst met meekrap, gebruikt voor rode kleurstof, later met graan en aardappelen en uiteindelijk met bloembollen.

Maar altijd was er nog de dreiging van het water, die zich in de nacht van 13 op 14 januari 1916 van haar sterkste kant liet zien. Op meerdere plekken in Nederland braken de dijken door. Ook de dijk bij Van Ewijcksluis kon het stuwende water niet tegenhouden. Binnen korte tijd stond de complete Oostpolder onder water. Het metershoge water veroorzaakte een ramp die levens eiste en grote schade aanrichtte aan de polder, de boerderijen en woningen.

Tegelijkertijd werd 1916 een keerpunt in de geschiedenis. Het markeerde het begin van grootschalig waterbeheer en daarmee de afsluiting van de Zuiderzee: een mijlpaal in de Nederlandse historie en een gigantische prestatie van mens en techniek.

Foto: ©Collectie van kaarten en kaartboeken van de Provinciale Atlas Noord-Holland, Noord-Hollands Archief, inventarisnummer 684. Vervaardiger H.P. Eske