Museum Het Joodse Schooltje - Leek

In de 18e eeuw kwamen de eerste Joden in Leek wonen. Zij vonden hun werk in beroepen als kooplied en slager. In 1796 kregen de Joden in Nederland gelijke burgerrechten, waarna ook de Joodse gemeenschap in Leek groeide. In 1855 werd dit schoolgebouwtje geopend, speciaal voor de Joodse kinderen van Leek. Ze kregen les in de godsdienst en de Hebreeuwse taal.

Om economische redenen verlieten veel mensen aan het eind van de 19e eeuw Leek en trokken naar steden zoals Groningen en Amsterdam. Vlak voor de Tweede Wereldoorlog uitbrak woonden er nog zo'n negentig Joodse mensen in Leek. In 1942 werd het schooltje gesloten. Daarna werd het voor andere doeleinden gebruikt. Sinds 1995 is het dankzij de gemeente Leek en de Samuel Levie Stichting heropgebouwd en ingericht als museum.

Het museum bevat een permanente tentoonstelling over de geschiedenis van de Joodse gemeenschap in Leek en omgeving. Het vertelt de verhalen van de Joodse inwoners die in de Tweede Wereldoorlog het leven lieten tijdens hun vlucht voor de nazi's. Op de stenen plaquettes aan de buitenmuur van het museum 'Het Joodse Schooltje' staan de namen gegraveerd van alle Joodse inwoners van Leek die in de Tweede Wereldoorlog werden weggevoerd en vermoord.