Molen De Hoop Wieringerwaard - Wieringerwaard

In deze weidse polder steekt nog altijd één molen boven het vlakke land uit: Molen De Hoop. De stille wachter herinnert aan een tijd waarin vijf van zulke windmolens samen het water uit de Wieringerwaardpolder maalden. De polder werd in 1610 drooggelegd, kort na de bedijking van de Zijpepolder.

Vier molens verdwenen in de loop der tijd, toen nieuwe technieken hun werk overnamen. In de 19e eeuw werd een stoomgemaal geplaatst, dat je aan de overkant van de weg kunt zien. Molen De Hoop en het gemaal markeren samen de overgang van wind naar stoom.

Fiets of wandel je verder? Er is veel te zien. Lange zichtlijnen, stolpboerderijen, rechte lanen en lintdorpen maken de Wieringerwaard een kenmerkend voorbeeld van het Noord-Hollandse landschap.

Voor de drooglegging lag hier nat slibland, buiten de ring van de Westfriese Omringdijk. Waar anderen modder zagen, zag de Amsterdamse burgemeester Adriaan van Maertenszoon Coetenburgh vooral kansen. In 1597 vroeg hij octrooi aan voor het droogleggen van dit gebied. Dijken werden gesloten, kreken gedempt en percelen werden verkaveld. In 1611 was de Wieringerwaard een feit: klaar voor landbouw, klaar voor bedrijvigheid, klaar voor leven.

Het eerste gebouw was overigens geen boerderij, maar het Gemenelantshuys. Dit polderhuis was bestemd voor overleg, toezicht en bestuur. Tegenwoordig is het een markant woonhuis, te vinden aan het einde van deze weg.

Foto: ©Astrid Zwaag, Gemeente Hollands Kroon