Huis & Landgoed de Wamberg - Berlicum

Huis en Landgoed De Wamberg is een historische buitenplaats met een rijke geschiedenis, markante architectuur en een waardevolle landschappelijke inrichting. De oorsprong gaat terug tot de 14e eeuw, toen de Grote Wamberg werd gebouwd als pachthoeve (ca. 1370). Rond 1510 volgde een zogenoemd spel- of zomerhuis. Het huidige hoofdgebouw, Huis De Wamberg, ontstond uit een stenen woning uit de late 16e eeuw, die in de loop van de eeuwen meerdere keren is uitgebreid: in 1769, in de 19e eeuw en opnieuw aan het begin van de 20e eeuw.

Architectonisch is het huis bijzonder door zijn L-vormige plattegrond en karakteristieke bouwstijlen. Het oudste deel bezit trapgevels, een zadeldak met leien, een hardstenen deuromlijsting en een geometrisch bovenlicht. Latere uitbreidingen kenmerken zich door Vlaamse gevels, ramen met roedenverdeling en een traptoren. Ook in het interieur zijn historische elementen bewaard gebleven, zoals een 17e-eeuwse schouw met zitnissen en een kamer met een vaste glazen kast onder een gebroken fronton. Op het landgoed bevinden zich daarnaast een koetshuis met poortgebouw, een schuur, een tuinmanswoning uit de late 19e eeuw en kleinere elementen zoals een put en sierhekwerk.

Het landgoed beslaat ongeveer 155 hectare en werd in de late 19e en vroege 20e eeuw landschappelijk ingericht in Engelse stijl, onder leiding van de familie Van Rijckevorsel. De aanleg bestaat uit lanen, vijvers, zichtlijnen, waterpartijen en beplanting met zowel inheemse als exotische bomen. Ook zijn er bospercelen, weilanden langs de Wambergsche Beek en de Loopgraaf, en enkele oude Kempische boerderijen. Als omgrachte buitenplaats vormt De Wamberg een waardevol ensemble van gebouw, tuin en landschap, dat niet alleen cultuurhistorisch, maar ook architectonisch van groot belang is.