Garnizoenskerk - Oudeschans

De Garnizoenskerk in Oudeschans is een bescheiden kerkje met een geschiedenis die teruggaat tot 1626. Het werd toen gebouwd voor de militairen van de toenmalige Bellingwolderschans. In de loop van de tijd veranderde het omliggende landschap: in 1629 kwam de nieuw aangelegde “Nieuwe Schans” ten noorden van de oude schans en de oude vesting kreeg de naam Oudeschans.

Binnen het strakke vestingwerk was er slechts beperkt ruimte voor bouwactiviteiten, waardoor de kerk op typische wijze pal aan de straat staat, met twee ingangen in de lange zijmuren.

In 1772 onderging de kerk een significante aanpassing. De dakruiter werd verplaatst van het midden naar de zuidzijde en de topgevel kreeg een zogenaamd “wolfseind”. In die periode werd ook de pastorie tegen de kerk aangebouwd, waardoor kerkgebouw en pastorie nu één geheel vormen.

De zuidgevel werd destijds gesloopt en herbouwd met Friese klinkers. Een geschilderd memoriebord binnenin herinnert aan een schenking van koning Willem I die werd gebruikt voor herstelwerkzaamheden in 1828. Later, in 1858, werd de zuidgevel opnieuw afgebroken en opnieuw opgetrokken. In 1859 werd de dakruiter vernieuwd.

Het interieur is ingetogen en past bij de soberheid van het kerkgebouw. Het gewelf werd in 1772 aangebracht en weerspiegelt de stijl van die tijd.

Kijk als je binnen bent ook boven de preekstoel. Je ziet hier geen echte pijporgel, maar een geschilderd orgelfront in barokke stijl. Waarschijnlijk diende dit als visuele afdekking voor de balken van de dakruiter, aangezien die balken ongemoeid moesten blijven bij de bouwkundige ingreep.

In de dakruiter bevindt zich een uurwerk dat stamt uit de 17e eeuw. In 1983 werd dit uurwerk weer in werking gesteld door J.H. Koster uit Blijham, door gebruik te maken van een combinatie van een wasmachinemotor en een fietsketting.