De Wodanseik - Wolfheze

Waar nu s.v. Wodaneck een balletje trapt stond vroeger een wodanseik. Dat geeft al aan dat er bijzondere krachten aan deze plek werden toegeschreven. Maar moderne ingenieurs in de 19e eeuw die bezig waren met de aanleg van het spoor geloofden daar natuurlijk niet in. Toen ze op een dag naar hun werk liepen zagen ze in de verte een locomotief met maar één lamp aankomen. Dat was vreemd. Bij de diepe smeltwatergeul voor Rijersheide kwam de lamp ineens dichterbij en dook de tunnel in. Ze gingen snel naar het andere einde van de tunnel, maar er kwam niets tevoorschijn. Toch een beetje bang geworden besloten ze om niet in het donker, maar de volgende dag, de tunnel in te gaan. Ze vonden niets.

Nu weet elke inwoner van Wolfheze dat zij geen trein hebben gezien, maar de brandende schaapherder. Hij had zijn boerderij bewust in brand gestoken, maar toen hij daarvoor bij de rechter moest komen ontkende hij: 'Als ik lieg, mag mijn ziel blijven ronddolen als een brandende dakschoof.' Nu loopt hij eeuwig brandend rond tussen Wolfheze, de Planken Wambuis en Arnhem...