Benthuizen - Benthuizen

Net zoals veel dorpen en steden in de omgeving, is Benthuizen ooit ontstaan als veendorp. Vermoedelijk vond tijdens de Grote Ontginning van het Hollandse veengebied (van de tiende tot de dertiende eeuw) de eerste bewoning plaats. Vanaf het eind van de dertiende eeuw begon de ambachtsheer (de eigenaar van een bepaald gebied) het gebied rondom Benthuizen te ontginnen en het begaanbaar te maken door het graven van watergangen en het aanleggen van wegen. De grond werd gebruikt voor land- en akkerbouw, veeteelt en – op den duur – turfwinning. Dit laatste vormde de belangrijkste inkomstenbron van de bewoners van Benthuizen.

Vanaf de zestiende eeuw nam dit extreme vormen aan door de toenemende vraag naar turf om te gebruiken als brandstof. Op sommige plekken was de turfwinning zo ver gevorderd dat het grondwaterniveau werd bereikt. Met behulp van baggerbeugels (een soort schepnet met een lange steel) werd het veen onder het wateroppervlak weggehaald en op legakkers te drogen gelegd.

Door deze manier van slagturven brokkelde het land als het ware af en ontstonden er diepe veenplassen. Op een gegeven moment werden deze plassen bedijkt en drooggemalen, waardoor diepe polders of droogmakerijen ontstonden. Het slagturven vond meestal plaats langs de randen van het dorp, waardoor Benthuizen een stukje hoger ligt dan de omliggende polders.