Lichtenvoorde, Zieuwent, Lievelde

Fiets je door het landschap rond Zieuwent en Mariënvelde, dan kom je langs een bijzonder fenomeen dat diep in de geschiedenis van de streek geworteld is: de droebels. Dit zijn kleine groepjes boerderijen die eeuwen geleden ontstonden op de hogere stukken grond, met bouwland eromheen en weilanden in de laagten daartussen. Zo vormden ze herkenbare eilanden van bewoning in een verder nat en weids landschap. Rond 1600 telde Zieuwent er zo’n veertig.

In de loop der tijd veranderde het landschap sterk. Vooral de ruilverkaveling van de jaren zestig en zeventig zorgde ervoor dat veel droebels hun oorspronkelijke karakter verloren: gronden werden samengevoegd, houtwallen en hagen verdwenen en oude erven werden gesloopt of vernieuwd. Toch zijn er nog altijd 21 droebels herkenbaar in het landschap. Droebels die je vandaag passeert hebben namen als Droebel de Huuskeri'je, Wopereis, 't Molder, 't Sprenkelder of de Greobberi'je.

De regio staat bovendien bekend om haar hechte katholieke traditie. Overal duiken kleine wegkapellen op, vaak gewijd aan Maria. Droebels hadden vaker hun eigen kapel, terwijl de kerk gevestigd was in de nabijgelegen grotere plaatsen. Na de Tweede Wereldoorlog groeide in het bijzonder de verering van Onze Lieve Vrouw van Fatima, geïnspireerd door de verschijningen in Portugal. Op meerdere plekken verrezen Fatimakapellen als teken van geloof en dankbaarheid. Even kenmerkend zijn de talloze kerkpaadjes, smalle paden waarlangs bewoners eeuwenlang te voet naar de dorpskerk liepen. Samen met de droebels en kapellen geven ze dit landschap zijn eigen, unieke karakter.